روش ارزشیابی 360 درجه در ارزیابی بالینی دستیاران؛ بررسی مقدماتی امکان اجرا، روایی و پایایی

زمینه و هدف: ارزشیابی 360 درجه به منظور ارزیابی عملکرد دستیاران بالینی، علاوه بر بهره جستن از نظرات اساتید مورد استفاده قرار می گیرد. ابزارهای ارزیابی دستیاران از قبیل پرسشنامه هایی که در ارزیابی 360 درجه به کار گرفته می شوند، باید پایایی، روایی و سادگی اجرا داشته باشند.   هدف از این بررسی، ارزیابی امکان اجرا و خصوصیات روان سنجی پرسشنامه های ارزیابی 360 درجه در دستیاران بالینی می­باشد. روش کار: در وهله اول پرسشنامه ها با بهره جستن از مطالعه وسیع متون و نظر اهل فن تهیه گردیدند. پرسشنامه های 6 سئوالی بین نمونه ای در دسترس از دستیاران (خود و همتایان)، دانشجویان پزشکی، پرستاران و بیماران یکی از بخش های آموزشی – بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان توزیع گردید. میانگین نمرات هریک از گروه­ها محاسبه شد. آلفای کرونباخ جهت ارزیابی سازگاری درونی پرسشنامه ها محاسبه و تحلیل عامل جهت تبیین ساختار عاملی داده ها انجام شد. جهت پی بردن به همبستگی بین نمرات حاصل از پرسشنامه ها با یکدیگر از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. یافته ها: بجز اعضای هیأت علمی و تا حدی بیماران، تمامی گروه­ها پرسشنامه ها را بصورت کامل تکمیل کردند. آلفای کرونباخ برای هر پنج پرسشنامه بالای 95/0 بود. روایی محتوای پرسشنامه ها به استناد بررسی متون و نظر اهل فن مورد تأیید بود. تحلیل عامل نشان داد سئوالات یک عامل را تشکیل میدهند و در اکثر موارد (80 درصد) ضریب همبستگی بین 5 پرسشنامه مورد تحلیل، معنی دار نبود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، ابزارهای ارزیابی 360 درجه از سادگی اجرا، پایایی و روایی مطلوب برای ارزشیابی توانمندی های محوری دستیاران برخوردارند.